الان
چن
روزه كه اسراييل مالكيت نوار غزه رو به فلسطين داده و فلسطينيها بعد از 38
سال
صاحب يه تكه زمين شدن كه مال خودشونه.هرچند اسراييل حق اشغال مجدد غزه رو
براي
خودش محفوظ مي دونه و با محاصره آنجا،غزه را به بزرگترين زندان دنيا تبديل
كرده.
شايد
يه
آمار جزيي در مورد غزه بد نباشه:مساحت كل غزه حدود 360 كيلومتر مربع
است(يعني حدود
يك ده هزارم مساحت ايران)تو اين قطعه 1.5 ميليون فلسطيني و فقط 8500
اسراييلي كه
20000 سرباز از اونا محافظت مي كنه زندگي مي كنند.نسبت مساحت به جمعيت غزه
بالترين
نسبت مساحت به جمعيت دنيا است .
از
وقتي
كه غزه توسط اسراييل اشغال شده(در جريان جنگ شش روزه)تا كنون حدود 50
شهروند و100
نظامي توسط حملات فلسطينيها كشته شدن.
جمعيت
زياد
فلسطيني و شدت حملات آنها هميشه كابوسي براي اسراييل بوده تا جاييكه اسحاق
رابين
در سال 1989 (يعني زمانيكه انتفاضه اول شروع شده بود) مي گفت:؛آرزو دارم
:"يك
روز صبح كه از خواب بيدار ميشوم،غزه به زير آب رفته باشد."
اما
مذاكرات صلح اسلو،كمپ ديويد و ديگر مذاكرات باعث شد كه از شدت حملات
انتحاري
فلسطينيها براي حدود 10 سال كاسته شود.با بي نتيجه ماندن مذاكرات صلح
وشروع
انتفاضه دوم اين حملات با شدت بيشتري اغاز شد و تمامي نيروي اسراييل براي
كاهش
آنها بي ثمرماند.تا اينكه شارون به اين نتيجه رسيد كه غزه را بيش از اين
نمي تواند
نگه دارد چون از پس هزينه هاي ان برنمي امد.تصميم به عقب نشيني يكي از
جنجالي ترين
تصميميات بود،شارون چنان با خشونت و حتي با گريه و زاري در تلويزيون اين
تصميم را
اجرا كرد كه به جهانيام بفهماند كه ديگر از
او تقاضاي عقب نشيني را نكنند.
شهرك
نشينان اسراييلي غزه كه در 21 شهرك اسراييلي پركنده هستند و غالبا از
تندرو ترين
صهيونيستهاي افراطي هستند ،در مدت عقب نشيني تيتر اول اكثر خبرگذاريهاي
غربي
بودند.فكر مي كنم كه تك تك اين شهركنشينها حداقل درمقابل يك دوربين به عجز
ولابه
پرداخته اند و ازسختي ترك خانه ي غضب شده گريستهاند.
در
هر حال
اكنون فلسطين بعد از 38 سال مالك مشروط يك قطعه زمين است.
|